Wat doet Halloween-maskerade zonder een charmante heks? En wat een tovenares zonder symbolische outfit: een puntmuts, een bezem onder haar arm en een strakke nauwsluitende jurk op de vloer? Heksen zijn al lang stamgasten op Halloween-feesten. Het beeld van de kwaadaardige tovenares is echt veelzijdig: het kan een oude vrouw met grijs haar zijn met een haakneus, een charmante jonge heks met een parmantige uitstraling en zelfs een heel klein ondeugend meisje. Er zijn gevaarlijke, sombere, mysterieuze, sprookjesachtige, mooie en schattige heksen. Je kunt het beeld aanpassen met behulp van make-up en details van de outfit, maar één ding blijft hetzelfde - een kenmerkende hoed met een scherpe punt, die de lucht lijkt te scheuren boven het hoofd van een donkere tovenares. Het kenmerk van de afbeelding kan worden gekocht in de winkel van afgewerkte goederen, maar het is veel spannender om een hoofdtooi met uw eigen handen te maken. Voor elegante heksen - fatale schoonheden die zijn overgeschakeld naar de donkere kant, kiezen ze luxe outfits van zwart fluweel of zijde, korsetten, stijlvolle sieraden en nette Halloween-hoeden die elegante kapsels bekronen.Een onhandig groot hoofddeksel op slordig haar, jurken die tegen de tijd iets zijn aangescherpt en 'vreselijke' make-up (tanden, lange neuzen, wratten) zijn geschikt voor het beeld van een oude heks. Outfits voor "poppen" die moeders thuis naaien, zijn geselecteerd voor kleine tovenaressen: nette kleine korte jurken worden gecombineerd met grappige gestreepte mouwen en kousen. Laten we in fasen het proces van het maken van drie soorten heksenhoeden bekijken: van vilt, van stof en van papier.
Het beeld van de heks en de geschiedenis van het uiterlijk van puntmutsen
De evolutie van het beeld van de tovenares is nauw verbonden met de geschiedenis van religieus fundamentalisme. Als tovenaressen aanvankelijk niet zo categorisch werden behandeld, zou elke vrouw in het tijdperk van de "heksenjacht" een potentiële "vriendin van het onreine" kunnen worden. Het enige dat nodig was, waren een paar trucjes van de 'weldoeners' en enkele uren marteling, zodat de ongelukkigen alle zonden beleden. Men geloofde dat heksen de duivel zelf ontmoeten, kinderen doden, mensen op alle mogelijke manieren verwennen en periodiek naar de covens komen om te roemen op wreedheden en hun straffeloosheid te vieren. Puntmutsen zijn alleen in de westerse cultuur een verplicht kenmerk van een heks. Binnenlandse Baba Yaga gaf de voorkeur aan sjaals of hoofdbanden. Bulgakovskaya Margarita pronkte helemaal met naaktheid. Puntmutsen waren populair in verschillende culturen. Bovendien hadden ze op zichzelf geen negatieve kleur. Eerst verschenen langwerpige hoeden in het oude Egypte. Ze werden atevs genoemd en werden samen met klauwen (gestreepte sjaal) beschouwd als onderdeel van het rituele uiterlijk van de farao.In Europa werden overal puntmutsen door mannen gedragen. Vrouwen gaven de voorkeur aan de Annens - zware 'caps' met een frame van walvisbot, in zijde gewikkeld en versierd met een sluier. Er waren geen velden in dergelijke "hoeden". Hoofddeksels waren al zwaar en bezorgde de eigenaar veel problemen tijdens het lopen.
In de middeleeuwen verschenen heksen naakt aan mensen met losse haren. En meestal hadden de tovenaressen een prachtig rood haar. Even later werden heksen bescheidener en begonnen ze zich voorzichtiger te vermommen. Hun kleding verschilde niet van het uiterlijk van een gewone stadsvrouw: een jurk en een muts. Pas in de XVII eeuw verwierven de heksen in Engelse boeken en gravures puntmutsen. Veel onderzoekers geloven dat het met behulp van een onhandig scherpe tip gemakkelijk was om te wijzen op de verbinding van de eigenaar van het hoofddeksel met kwade krachten. De afbeelding, die 'treffer' wordt genoemd. Ze begonnen het overal te gebruiken (in sprookjes en liedjes) en nu na een paar eeuwen, was er geen enkele zichzelf respecterende heks op het verbond zonder dit element van kleding. Uiteindelijk werd het beeld van een tovenares in een spitse hoed verschanst na de publicatie van het boek van Frank Baum 'The Amazing Wizard of Oz'. De boze Heks van het Westen had een ongezonde groenachtige teint, was gekleed in zwarte kleding en een hoed van dezelfde kleur, waarvan de punt in scherpte kon argumenteren met de spits van de hoogste toren. Deze look is klassiek geworden. Het wordt aangevuld met een stijlvolle bezem, mogelijk een schedel in zijn hand en een trouwe metgezel - een wolf, een raaf, een vleermuis of een zwarte hond. Het lijkt erop dat de tovenares karikaturaal en belachelijk moet uitzien in deze outfit, maar het sombere beeld van een vrouw die op de 'jij' staat met buitenaardse krachten voegt kleur toe aan haar uiterlijk. Puntmutsen worden actief gebruikt tijdens Halloween. Ze kunnen een klassiek kenmerk van het kostuum van de heks worden genoemd. Hoeden zijn vaak uitgerust met zware gespen, zoals op riemen.Dit is een Nederlandse traditie die geleidelijk opging in het Engelse beeld van de heks en in de symboliek van de Quakers. De combinatie bleek echt verrassend te zijn, omdat sommige vertegenwoordigers zijn van een religieuze organisatie, terwijl anderen kwade geesten zijn waarmee ze vechten.
Puntloze veldhoeden maakten deel uit van het beeld van sterrenkijkers (astronomen). Men geloofde dat de ruimte onder de dop de 'tempel' symboliseert. De stargazer kon overal zijn, maar tegelijkertijd was hij constant 'in de kathedraal', dat wil zeggen, hij hield contact met de hemel.
Een hoed van papier / karton maken
De heksenhoed is het gemakkelijkst te maken van karton of papier. Materialen zijn voor iedereen beschikbaar. Afhankelijk van de grootte van het eindproduct kan het voor verschillende doeleinden worden gebruikt. Er worden bijvoorbeeld kleine hoedjes gebruikt om de tafel voor Halloween te versieren. Grotere hoeden zijn geschikt voor het versieren van het kostuum van een kind. Het is de moeite waard om te overwegen dat een dergelijke hoed snel waardeloos wordt vanwege de kwetsbaarheid van het materiaal. Meestal wordt het maar één keer gebruikt en zal het volgende jaar een nieuwe moeten doen.
Benodigde gereedschappen en materialen
Om te werken heb je nodig:
scharen;
potlood;
Karton of papier;
Liniaal en kompas;
Verf en penseel.
Daarnaast worden satijnen linten, strikken, kralen, munten, broches, een sluier, sloten, veren, knopen gebruikt voor het versieren van hoeden. Als sieraad kun je elk aangetrokken detail nemen dat de hoed van de heks origineler maakt. In plaats van een stuk karton worden wegwerpborden soms gebruikt voor velden.
Tula- en hoedenvelden maken
Eerst maken ze puntige tule. Het is gevouwen uit een vooraf voorbereid patroon. De kegel is hetzelfde als papieren zakken voor zaden. De voorraad is speciaal gemaakt op het diagram, dat zal worden gelijmd. Een "bezel", dat wil zeggen toekomstige hoedenvelden zijn opgebouwd uit cirkels. Drie tekenen ze: de grenzen van de velden en nog een binnenste. Het wordt in reepjes gesneden, gebogen en aan de bovenkant gelijmd.In een andere uitvoeringsvorm worden voorraden op de dop gemaakt en ook aan de "verkeerde" zijde van de hoedenvelden gelijmd. Vervolgens wordt het papier geverfd, waardoor de kruising van de twee delen wordt gemaskeerd.
Decor en schilderij hoeden
Om latere vlekken te voorkomen, is de hoed gemaakt van "slim" karton, versierd met een patroon. Modellen met zwarte marges en tule met patroon zien er prachtig uit. Als gewoon papier is gebruikt, is het gouache geverfd met een kwast. Het gebruik van aquarelverf wordt niet aanbevolen. Vanwege de vloeibare consistentie zal de samenstelling, wanneer gedroogd, vervorming van het papier veroorzaken en zal de dop "kreuken". Bovendien is de nog natte verf bedekt met glitter.
Om de laag te fixeren, wordt deze gespoten met gewone haarlak. Het zal een glanzende glans toevoegen. U kunt tekenen en een origineel patroon op het oppervlak van het product aanbrengen. Om het hoofddeksel te versieren, zijn alle snuisterijen geschikt. Hoe origineler de hoed eruit zal zien, hoe meer aandacht de eigenaar zal trekken. Het wordt geplakt met organza, sluier, kanten "randen", veren, strikken, pailletten en zelfs bont. Steampunk-hoeden versierd met sloten van oude kleding en versnellingen van horloges zien er luxueus uit.
Zelfgemaakte Halloween-kinderhoeden met een herhalend patroon van spinnen of vleermuizen zien er schattig en ongewoon uit. De broche van een grote moeder in een zilveren lijst maakt het beeld van een ondeugende heks compleet.
Vilten hoed
Vilt is een ideaal materiaal voor een complex vaartuig dat zijn vorm moet behouden. Dit is een zachte, dichte natuurlijke stof (vilt) verkregen door vilten. Baretten, hoeden en zelfs vilten laarzen zijn er van gemaakt. Voor huisexperimenten met Halloween-outfits zijn creatieve kits die in de winkel kunnen worden gekocht geschikt. Het pakket bevat meestal veelkleurige stukjes vilt, maar de benodigde tinten kunnen onafhankelijk worden gekozen. Voor de afbeelding van een heks zijn zwart, rood, oranje (geel) en lila of blauwe kleuren ideaal.
Benodigde materialen en gereedschappen
Om met het materiaal te werken heb je nodig:
scharen;
Naald met draad;
Kompas, potlood, vel papier (voor patroon);
Clay;
Verschillende stukken vilt van verschillende kleuren.
Voor decoratie worden kralen, strass steentjes, satijnen strikken en vilten vleermuizen gekozen, die op de hoeden worden geplant.
Werkorder
De vilthoed is gemaakt met hetzelfde algoritme als het papieren model, maar hier hoef je de elementen niet aan elkaar te lijmen, maar aan elkaar te naaien. Eerst moet u een patroon tekenen voor de velden en tulles. Voeg "reserves" toe. Ze raden aan om op een stuk papier te tekenen, waarna het patroon wordt uitgesneden en op stukjes vilt wordt aangebracht. Je kunt het met spelden bevestigen. Vervolgens wordt het patroon met klein of overblijfsel opnieuw op de stof getekend en langs de contouren uitgesneden. Nu kunt u beginnen met naaien. Eerst worden de randen van de tule verbonden en vervolgens worden twee hoeddelen in één product genaaid.
Het is vermeldenswaard dat vilten hoeden, zoals foamiran, meestal van kleine maten zijn. Ze zijn meer geschikt voor kinderen, poppen en Halloween-pompoenen. Vaak gebruikt als ruimtedecor. Een grote hoofdtooi zal zijn vorm niet behouden, er zal een kader voor moeten worden geproduceerd.
decoratie
Een decoratief kopstuk is versierd met grappige kwastjes aan de uiteinden en een "riem" met een gesp in toon. Details kunnen worden gemaakt van hetzelfde vilt of gebruik meer luchtige stoffen (gaas, sluier). "Furry" bont trim of zwarte veren zijn bevestigd aan de velden. Het kruispunt van tule en velden is versierd met strikken, imitatie van spinnenwebben, miniatuurschedels, spinnen in glitters, zijden linten. Hoeden met een "herfst" -decor van esdoornbladeren, grashoofden van tarwe, kleine pompoenen (van nieuwjaarsballen) en dieprode lijsterborstels zien er ongebruikelijk uit.
Stoffen hoed
Stoffen hoeden zijn de meest populaire optie. Ze zijn gemaakt voor volwassen Halloween-heksen van elk textiel.Omdat het product groot genoeg is, worden kaders die helpen de vorm van de hoofdband te behouden een vereiste. Sommige combineren materialen. Bijvoorbeeld stoffen tule- en kartonnen velden. Een hoed gemaakt van textiel gaat lang mee en zal op veel Halloween worden gebruikt, met behoud van zijn geweldige uiterlijk.
Benodigde materialen en gereedschappen
Om een textielhoed te maken, heb je nodig:
scharen;
Draad en naald;
doek;
Draad voor het frame;
draadsnijders;
Een vel karton voor een patroon;
Decor.
Heksenhoeden kunnen een scherpe punt hebben die naar de hemel is gericht, of ergens zachtjes opzij schuiven. De stof voor de velden en tulles moet zetmeelrijk zijn.
Werk techniek
Meet om te beginnen de omtrek van het hoofd van de heks, die als hoed bedoeld is. Maak op basis van de verkregen figuren een patroon op een vel karton met reserves van 1,5 cm en maak vervolgens frame "cirkels". Twee stukken worden gesneden uit een draadspiraal. De ene is gelijk aan de omtrek van het hoofd en de tweede aan de lengte van de buitenranden van de hoed. De uiteinden van beide stukken zijn strak draaiend verbonden. Je kunt een soldeerbout gebruiken. Nu naaien ze een tule en is een kleinere draadcirkel aan de onderkant bevestigd. Als de dop voorzichtig "eraf valt", dan wordt deze duidelijk rechtgetrokken en op de juiste plaatsen worden de gevormde vouwen met steken bevestigd. Voor de velden van de hoed zijn twee identieke details uitgesneden. Ze worden op elkaar aangebracht en gestikt. Nu kunnen de velden aan de voorkant worden gedraaid. Een draadcirkel met een grotere diameter is aan de rand bevestigd. Naai de resterende steek voorzichtig buiten. Als er geen draad bij de hand is, wordt deze vervangen door een kartonnen cirkel. Hij zal de vorm een beetje slechter houden. Vervolgens worden de velden met tule gestikt. De plaats van bevestiging van de twee elementen wordt gemaskeerd met een zwart of paars lint.
decoratie
Een puntige heksenhoed gemaakt van stof is versierd met een doorschijnend gaas. De sluier wordt "van binnenuit" aan de velden genaaid.Een grote "koepel", die aan alle kanten van het hoofddeksel hangt, wordt verzameld onder zwarte onopvallende gom en bovenop geplaatst. Hoeden zijn versierd met lichte veter, vleermuizen, slangen, gespen, verenbossen, spinnen, schilderachtig glijdend op een draad van een scherpe punt. Ziet er geweldig uit modellen gemaakt van zwarte zijde en versierd met fel oranje "boeketten" van esdoornbladeren. Bescheiden, maar mysterieuze hoeden zijn versierd met zilveren draden, die de dop verstrikt. Het decor wordt aangevuld met kleine steentjes of sterren. Om de sombere stijl te benadrukken, gebruiken ze schedels, "klauwen" van kleine dieren, miniatuurraven die op de hoofdtooi zijn geplant. Het originele decor kan worden gehaakt. Bijvoorbeeld, een lichte kap van grijs garen (opengewerkte breien) zal een web op een zwarte hoed imiteren.
Witch's cocktailhoed
Een cocktailhoed is een kleine, elegante hoed. Meestal wordt het bevestigd met pinnen aan de zijkant. Zo'n hoed maakt deel uit van het beeld van een elegante heks die alleen maar aangeeft dat ze bij de duistere krachten hoort. De outfit lijkt op kleine karikatuur-gemaskerde kleding. Een verfijnde jurk geborduurd met zwart kanten korset en een kleine hoed met een flirterige sluier zijn het beeld van een moderne heks. Zo'n hoed kan worden gemaakt van stof met een kartonnen frame. De zwarte zijde is bedekt met tule kant en versierd met grote kralen. Op de kruising van de velden en de dop is een satijnen lint bevestigd, dat als een kers op een taart is bekroond met een elegante broche in plaats van grove decoratieve gespen.
conclusie
Een heks is altijd een graag geziene gast op een Halloween-feest. Het beeld van de tovenares, een van de slimste vertegenwoordigers van 'boze geesten', moet in stukjes worden verzameld, waarbij elk detail van de maskeradekleding zorgvuldig moet worden bekeken. De hoed is misschien wel het belangrijkste symbool van de aard van de heks, samen met de bezem. Het wordt een "herkenningsteken", dat andere gasten onmiddellijk laat weten welk beeld de vrouw voor zichzelf heeft gekozen.
Wat doet Halloween-maskerade zonder een charmante heks? En wat een tovenares zonder symbolische outfit: een puntmuts, een bezem onder haar arm en een strakke nauwsluitende jurk op de vloer? Heksen zijn al lang stamgasten op Halloween-feesten. Het beeld van de kwaadaardige tovenares is echt veelzijdig: het kan een oude vrouw met grijs haar zijn met een haakneus, een charmante jonge heks met een parmantige uitstraling en zelfs een heel klein ondeugend meisje. Er zijn gevaarlijke, sombere, mysterieuze, sprookjesachtige, mooie en schattige heksen. Je kunt het beeld aanpassen met behulp van make-up en details van de outfit, maar één ding blijft hetzelfde - een kenmerkende hoed met een scherpe punt, die de lucht lijkt te scheuren boven het hoofd van een donkere tovenares. Het kenmerk van de afbeelding kan worden gekocht in de winkel van afgewerkte goederen, maar het is veel spannender om een hoofdtooi met uw eigen handen te maken. Voor elegante heksen - fatale schoonheden die zijn overgeschakeld naar de donkere kant, kiezen ze luxe outfits van zwart fluweel of zijde, korsetten, stijlvolle sieraden en nette Halloween-hoeden die elegante kapsels bekronen.Een onhandig groot hoofddeksel op slordig haar, jurken die tegen de tijd iets zijn aangescherpt en 'vreselijke' make-up (tanden, lange neuzen, wratten) zijn geschikt voor het beeld van een oude heks. Outfits voor "poppen" die moeders thuis naaien, zijn geselecteerd voor kleine tovenaressen: nette kleine korte jurken worden gecombineerd met grappige gestreepte mouwen en kousen. Laten we in fasen het proces van het maken van drie soorten heksenhoeden bekijken: van vilt, van stof en van papier.
inhoud
Het beeld van de heks en de geschiedenis van het uiterlijk van puntmutsen
De evolutie van het beeld van de tovenares is nauw verbonden met de geschiedenis van religieus fundamentalisme. Als tovenaressen aanvankelijk niet zo categorisch werden behandeld, zou elke vrouw in het tijdperk van de "heksenjacht" een potentiële "vriendin van het onreine" kunnen worden. Het enige dat nodig was, waren een paar trucjes van de 'weldoeners' en enkele uren marteling, zodat de ongelukkigen alle zonden beleden. Men geloofde dat heksen de duivel zelf ontmoeten, kinderen doden, mensen op alle mogelijke manieren verwennen en periodiek naar de covens komen om te roemen op wreedheden en hun straffeloosheid te vieren. Puntmutsen zijn alleen in de westerse cultuur een verplicht kenmerk van een heks. Binnenlandse Baba Yaga gaf de voorkeur aan sjaals of hoofdbanden. Bulgakovskaya Margarita pronkte helemaal met naaktheid. Puntmutsen waren populair in verschillende culturen. Bovendien hadden ze op zichzelf geen negatieve kleur. Eerst verschenen langwerpige hoeden in het oude Egypte. Ze werden atevs genoemd en werden samen met klauwen (gestreepte sjaal) beschouwd als onderdeel van het rituele uiterlijk van de farao.In Europa werden overal puntmutsen door mannen gedragen. Vrouwen gaven de voorkeur aan de Annens - zware 'caps' met een frame van walvisbot, in zijde gewikkeld en versierd met een sluier. Er waren geen velden in dergelijke "hoeden". Hoofddeksels waren al zwaar en bezorgde de eigenaar veel problemen tijdens het lopen.
In de middeleeuwen verschenen heksen naakt aan mensen met losse haren. En meestal hadden de tovenaressen een prachtig rood haar. Even later werden heksen bescheidener en begonnen ze zich voorzichtiger te vermommen. Hun kleding verschilde niet van het uiterlijk van een gewone stadsvrouw: een jurk en een muts. Pas in de XVII eeuw verwierven de heksen in Engelse boeken en gravures puntmutsen. Veel onderzoekers geloven dat het met behulp van een onhandig scherpe tip gemakkelijk was om te wijzen op de verbinding van de eigenaar van het hoofddeksel met kwade krachten. De afbeelding, die 'treffer' wordt genoemd. Ze begonnen het overal te gebruiken (in sprookjes en liedjes) en nu na een paar eeuwen, was er geen enkele zichzelf respecterende heks op het verbond zonder dit element van kleding. Uiteindelijk werd het beeld van een tovenares in een spitse hoed verschanst na de publicatie van het boek van Frank Baum 'The Amazing Wizard of Oz'. De boze Heks van het Westen had een ongezonde groenachtige teint, was gekleed in zwarte kleding en een hoed van dezelfde kleur, waarvan de punt in scherpte kon argumenteren met de spits van de hoogste toren. Deze look is klassiek geworden. Het wordt aangevuld met een stijlvolle bezem, mogelijk een schedel in zijn hand en een trouwe metgezel - een wolf, een raaf, een vleermuis of een zwarte hond. Het lijkt erop dat de tovenares karikaturaal en belachelijk moet uitzien in deze outfit, maar het sombere beeld van een vrouw die op de 'jij' staat met buitenaardse krachten voegt kleur toe aan haar uiterlijk. Puntmutsen worden actief gebruikt tijdens Halloween. Ze kunnen een klassiek kenmerk van het kostuum van de heks worden genoemd. Hoeden zijn vaak uitgerust met zware gespen, zoals op riemen.Dit is een Nederlandse traditie die geleidelijk opging in het Engelse beeld van de heks en in de symboliek van de Quakers. De combinatie bleek echt verrassend te zijn, omdat sommige vertegenwoordigers zijn van een religieuze organisatie, terwijl anderen kwade geesten zijn waarmee ze vechten.
Een hoed van papier / karton maken
De heksenhoed is het gemakkelijkst te maken van karton of papier. Materialen zijn voor iedereen beschikbaar. Afhankelijk van de grootte van het eindproduct kan het voor verschillende doeleinden worden gebruikt. Er worden bijvoorbeeld kleine hoedjes gebruikt om de tafel voor Halloween te versieren. Grotere hoeden zijn geschikt voor het versieren van het kostuum van een kind. Het is de moeite waard om te overwegen dat een dergelijke hoed snel waardeloos wordt vanwege de kwetsbaarheid van het materiaal. Meestal wordt het maar één keer gebruikt en zal het volgende jaar een nieuwe moeten doen.
Benodigde gereedschappen en materialen
Om te werken heb je nodig:
Daarnaast worden satijnen linten, strikken, kralen, munten, broches, een sluier, sloten, veren, knopen gebruikt voor het versieren van hoeden. Als sieraad kun je elk aangetrokken detail nemen dat de hoed van de heks origineler maakt. In plaats van een stuk karton worden wegwerpborden soms gebruikt voor velden.
Tula- en hoedenvelden maken
Eerst maken ze puntige tule. Het is gevouwen uit een vooraf voorbereid patroon. De kegel is hetzelfde als papieren zakken voor zaden. De voorraad is speciaal gemaakt op het diagram, dat zal worden gelijmd. Een "bezel", dat wil zeggen toekomstige hoedenvelden zijn opgebouwd uit cirkels. Drie tekenen ze: de grenzen van de velden en nog een binnenste. Het wordt in reepjes gesneden, gebogen en aan de bovenkant gelijmd.In een andere uitvoeringsvorm worden voorraden op de dop gemaakt en ook aan de "verkeerde" zijde van de hoedenvelden gelijmd. Vervolgens wordt het papier geverfd, waardoor de kruising van de twee delen wordt gemaskeerd.
Decor en schilderij hoeden
Om latere vlekken te voorkomen, is de hoed gemaakt van "slim" karton, versierd met een patroon. Modellen met zwarte marges en tule met patroon zien er prachtig uit. Als gewoon papier is gebruikt, is het gouache geverfd met een kwast. Het gebruik van aquarelverf wordt niet aanbevolen. Vanwege de vloeibare consistentie zal de samenstelling, wanneer gedroogd, vervorming van het papier veroorzaken en zal de dop "kreuken". Bovendien is de nog natte verf bedekt met glitter.
Om de laag te fixeren, wordt deze gespoten met gewone haarlak. Het zal een glanzende glans toevoegen. U kunt tekenen en een origineel patroon op het oppervlak van het product aanbrengen. Om het hoofddeksel te versieren, zijn alle snuisterijen geschikt. Hoe origineler de hoed eruit zal zien, hoe meer aandacht de eigenaar zal trekken. Het wordt geplakt met organza, sluier, kanten "randen", veren, strikken, pailletten en zelfs bont. Steampunk-hoeden versierd met sloten van oude kleding en versnellingen van horloges zien er luxueus uit.
Vilten hoed
Vilt is een ideaal materiaal voor een complex vaartuig dat zijn vorm moet behouden. Dit is een zachte, dichte natuurlijke stof (vilt) verkregen door vilten. Baretten, hoeden en zelfs vilten laarzen zijn er van gemaakt. Voor huisexperimenten met Halloween-outfits zijn creatieve kits die in de winkel kunnen worden gekocht geschikt. Het pakket bevat meestal veelkleurige stukjes vilt, maar de benodigde tinten kunnen onafhankelijk worden gekozen. Voor de afbeelding van een heks zijn zwart, rood, oranje (geel) en lila of blauwe kleuren ideaal.
Benodigde materialen en gereedschappen
Om met het materiaal te werken heb je nodig:
Voor decoratie worden kralen, strass steentjes, satijnen strikken en vilten vleermuizen gekozen, die op de hoeden worden geplant.
Werkorder
De vilthoed is gemaakt met hetzelfde algoritme als het papieren model, maar hier hoef je de elementen niet aan elkaar te lijmen, maar aan elkaar te naaien. Eerst moet u een patroon tekenen voor de velden en tulles. Voeg "reserves" toe. Ze raden aan om op een stuk papier te tekenen, waarna het patroon wordt uitgesneden en op stukjes vilt wordt aangebracht. Je kunt het met spelden bevestigen. Vervolgens wordt het patroon met klein of overblijfsel opnieuw op de stof getekend en langs de contouren uitgesneden. Nu kunt u beginnen met naaien. Eerst worden de randen van de tule verbonden en vervolgens worden twee hoeddelen in één product genaaid.
decoratie
Een decoratief kopstuk is versierd met grappige kwastjes aan de uiteinden en een "riem" met een gesp in toon. Details kunnen worden gemaakt van hetzelfde vilt of gebruik meer luchtige stoffen (gaas, sluier). "Furry" bont trim of zwarte veren zijn bevestigd aan de velden. Het kruispunt van tule en velden is versierd met strikken, imitatie van spinnenwebben, miniatuurschedels, spinnen in glitters, zijden linten. Hoeden met een "herfst" -decor van esdoornbladeren, grashoofden van tarwe, kleine pompoenen (van nieuwjaarsballen) en dieprode lijsterborstels zien er ongebruikelijk uit.
Stoffen hoed
Stoffen hoeden zijn de meest populaire optie. Ze zijn gemaakt voor volwassen Halloween-heksen van elk textiel.Omdat het product groot genoeg is, worden kaders die helpen de vorm van de hoofdband te behouden een vereiste. Sommige combineren materialen. Bijvoorbeeld stoffen tule- en kartonnen velden. Een hoed gemaakt van textiel gaat lang mee en zal op veel Halloween worden gebruikt, met behoud van zijn geweldige uiterlijk.
Benodigde materialen en gereedschappen
Om een textielhoed te maken, heb je nodig:
Heksenhoeden kunnen een scherpe punt hebben die naar de hemel is gericht, of ergens zachtjes opzij schuiven. De stof voor de velden en tulles moet zetmeelrijk zijn.
Werk techniek
Meet om te beginnen de omtrek van het hoofd van de heks, die als hoed bedoeld is. Maak op basis van de verkregen figuren een patroon op een vel karton met reserves van 1,5 cm en maak vervolgens frame "cirkels". Twee stukken worden gesneden uit een draadspiraal. De ene is gelijk aan de omtrek van het hoofd en de tweede aan de lengte van de buitenranden van de hoed. De uiteinden van beide stukken zijn strak draaiend verbonden. Je kunt een soldeerbout gebruiken. Nu naaien ze een tule en is een kleinere draadcirkel aan de onderkant bevestigd. Als de dop voorzichtig "eraf valt", dan wordt deze duidelijk rechtgetrokken en op de juiste plaatsen worden de gevormde vouwen met steken bevestigd. Voor de velden van de hoed zijn twee identieke details uitgesneden. Ze worden op elkaar aangebracht en gestikt. Nu kunnen de velden aan de voorkant worden gedraaid. Een draadcirkel met een grotere diameter is aan de rand bevestigd. Naai de resterende steek voorzichtig buiten. Als er geen draad bij de hand is, wordt deze vervangen door een kartonnen cirkel. Hij zal de vorm een beetje slechter houden. Vervolgens worden de velden met tule gestikt. De plaats van bevestiging van de twee elementen wordt gemaskeerd met een zwart of paars lint.
decoratie
Een puntige heksenhoed gemaakt van stof is versierd met een doorschijnend gaas. De sluier wordt "van binnenuit" aan de velden genaaid.Een grote "koepel", die aan alle kanten van het hoofddeksel hangt, wordt verzameld onder zwarte onopvallende gom en bovenop geplaatst. Hoeden zijn versierd met lichte veter, vleermuizen, slangen, gespen, verenbossen, spinnen, schilderachtig glijdend op een draad van een scherpe punt. Ziet er geweldig uit modellen gemaakt van zwarte zijde en versierd met fel oranje "boeketten" van esdoornbladeren. Bescheiden, maar mysterieuze hoeden zijn versierd met zilveren draden, die de dop verstrikt. Het decor wordt aangevuld met kleine steentjes of sterren. Om de sombere stijl te benadrukken, gebruiken ze schedels, "klauwen" van kleine dieren, miniatuurraven die op de hoofdtooi zijn geplant. Het originele decor kan worden gehaakt. Bijvoorbeeld, een lichte kap van grijs garen (opengewerkte breien) zal een web op een zwarte hoed imiteren.
Witch's cocktailhoed
Een cocktailhoed is een kleine, elegante hoed. Meestal wordt het bevestigd met pinnen aan de zijkant. Zo'n hoed maakt deel uit van het beeld van een elegante heks die alleen maar aangeeft dat ze bij de duistere krachten hoort. De outfit lijkt op kleine karikatuur-gemaskerde kleding. Een verfijnde jurk geborduurd met zwart kanten korset en een kleine hoed met een flirterige sluier zijn het beeld van een moderne heks. Zo'n hoed kan worden gemaakt van stof met een kartonnen frame. De zwarte zijde is bedekt met tule kant en versierd met grote kralen. Op de kruising van de velden en de dop is een satijnen lint bevestigd, dat als een kers op een taart is bekroond met een elegante broche in plaats van grove decoratieve gespen.
conclusie
Een heks is altijd een graag geziene gast op een Halloween-feest. Het beeld van de tovenares, een van de slimste vertegenwoordigers van 'boze geesten', moet in stukjes worden verzameld, waarbij elk detail van de maskeradekleding zorgvuldig moet worden bekeken. De hoed is misschien wel het belangrijkste symbool van de aard van de heks, samen met de bezem. Het wordt een "herkenningsteken", dat andere gasten onmiddellijk laat weten welk beeld de vrouw voor zichzelf heeft gekozen.